Mini Dans Festival 2017

Afgelopen zaterdag vond de première plaats van het jaarlijkse Mini Dans Festival van de Bacheloropleiding Docent Dans van ArtEZ. Tijdens dit festival worden basis-, middelbare en dansscholen uitgenodigd om op ArtEZ een voorstelling komen te bekijken en een workshop te volgen. Daarnaast vinden er open voorstellingen plaats voor andere geïnteresseerden. 

Het evenement wordt geheel georganiseerd door studenten van de opleiding. Samen zijn zij verantwoordelijk voor het maken en dansen van de voorstellingen, het uitnodigen van scholen, het voorbereiden en geven van de workshops, het ontvangen en begeleiden van het publiek, de financiën, PR en ga zo maar door.

Première

Je zou toch denken dat je er na een tijdje aan gewend raakt. Maar de première van een choreografie, dat blijft een bijzonder moment. Het is de eerste keer dat je aan andere mensen kunt laten zien waar je zo hard aan hebt gewerkt. Je hebt weken, soms maanden gerepeteerd en toch begint de voorstelling eigenlijk nu pas te bestaan, voor het eerst op het toneel. Dan pas komt het stuk tot leven. Dan pas gaat het iets betekenen, op het moment dat er een publiek verschijnt dat betekenis kan geven aan de choreografie. Een dansvoorstelling heeft immers geen betekenis op zich. Hij krijgt pas betekenis in de interpretatie van het publiek. De betekenis van een choreografie ontstaat ergens tussen het podium en het publiek in, daar waar het publiek de uiteinden aan elkaar knoopt. En dus blijft de première altijd een magisch moment. Het moment dat jouw werk wordt erkend – het moment dat jouw ‘kindje’ pas écht geboren wordt.

Het is een totaal andere ervaring wanneer je de maker bent van de choreografie, in plaats van erin te dansen. Als maker kun je tussen het publiek gaan zitten. Je kunt het publiek horen ademen, giechelen, zuchten, je kunt fragmentjes van hun gefluister verstaan. Je kunt stiekem hun gezichten van dichtbij bekijken, of je kunt na afloop van de voorstelling rond de uitgang van de zaal ijsberen en proberen op te vangen wat mensen tegen elkaar zeggen. Waar je als danser nerveus bent om fouten te maken, ben je als choreograaf vooral bloednieuwsgierig of het publiek hetzelfde ziet in jouw werk als jij. Of juist totaal niet, en waarom dat dan.

In eerste instantie zoek je bevestiging. Zoals een gastdocent een paar dagen voor de première op licht confronterende wijze verwoordde: “You’re never fully satisfied until someone tells you ‘This is the best thing I have ever seen!’”. Ook al weet je dat de kans op die reactie nihil is, je zoekt wel naar alle soorten reacties die daar in de buurt komen. Je wilt weten dat je publiek je stuk heeft gezien. Al zeggen ze iets volledig neutraals (“Dat stuk met die grote rok”), toch geeft dat een kick. Dat wat jij met zoveel moeite hebt neergezet, is aangekomen!

De première van mijn eigen choreografie “Nora”, afgelopen zaterdag tijdens het Mini Dans Festival, gaf mij precies die kick. De momenten van kritische feedback had ik inmiddels allemaal achter de rug, het was tijd voor de ultieme test: de confrontatie met een echt publiek. Een nieuw publiek dat nog niets weet van je proces, je gedachtegang achter de keuzes die je hebt gemaakt. Een publiek waar tegenover je je niet kunt verantwoorden als je ze moeilijk ziet fronsen. Een publiek dat er bovendien voor zorgt dat alle communicatie tussen jouw en je dansers, wordt verbroken. Het is het ultieme loslaten. Afgelopen zaterdag leidde dat wederom tot een grote opluchting, gevolgd door trots. Het is me gelukt. Ik heb mijn kindje losgelaten en het is veilig met twee benen op de grond terechtgekomen. Nu pas, op afstand, gescheiden door de coulissen, kan ik zien hoe mooi het is opgegroeid.

Het Mini Dans Festival voor dummies:

Geen enkele voorstelling is hetzelfde. Iedere show bestaat namelijk uit een stuk of 10 verschillende choreografieën, van elk ongeveer 4 minuten. Deze choreografieën zijn gemaakt door studenten uit alle jaren van de opleiding, met een bepaalde doelgroep op het oog. Afhankelijk van de groep die komt kijken (en een heleboel organisatorische zaken), wordt bepaald welke choreografieën in welke voorstelling zitten. De open voorstellingen zijn een mix van alle doelgroepen door elkaar en zijn daardoor heel dynamisch.

Er zijn nog kaarten beschikbaar voor de open voorstellingen van vrijdagavond 8 december, vrijdagavond 15 december en zaterdagochtend 16 december.

(de foto bovenaan de pagina is afkomstig van deze video van ArtEZ)